همه چیز درباره با آب مروارید
نوعی بیماری چشم است که با تار شدن عدسی چشم آغازشده و با زیاد شدن تیرگی و کدر شدن عدسی، بینایی چشم مختل می‌شود. خوشبختانه این بیماری در بیشتر موارد در زمانی که باعث اختلال در بینایی شده باشد با جراحی ظریفی برطرف می‌شود.
این بیماری به دلایل زیر بروز می‌کند:
- کهولت سن (شایع‌ترین علت(
- ضربه به سر که موجب اخلال در تغذیه عدسی می‌شود
- اشعه‌های یونیزه (اشعه x)، اشعه گامای ناشی از تلویزیون‌های قدیمی
- تماس طولانی با نور آفتاب (پرتو فرابنفش(
- دیابت
- ضربه به چشم و عدسی
- نقصان‌های مادرزادی
- سوءتغذیه
- مصرف طولانی مدت بعضی از داروها مثل کورتون‌ها
عقاید اشتباه درباره آب مروارید
عقاید غلطی درباره آب مروارید رایج است، اما باید گفت که آب مروارید:
- پرده‌ای روی چشم نیست؛
- براثر استفاده بیش از حد از چشم به وجود نمی‌آید؛
- سرطان نیست؛
- از یک چشم به چشم دیگر سرایت نمی‌کند؛
- سبب کوری غیرقابل برگشت نمی‌شود.
- آب آوردن چشم به معنی ایجاد آب مروارید است و ربطی به اشک ریزش ندارد.
از علامت‌های آب مروارید می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
- دو بینی اشیاء
- تار دیدن که معمولاً در نور روشن بیشتر این اتفاق می‌افتد. معمولاً این حالت برای اولین بار شب‌ها هنگام دیدن نور ماشین‌ها به صورت هاله اتفاق می‌افتد.
- کدر شدن و به رنگ سفید شیری در آمدن مردمک ها
- به نظر محققان استفاده از عینک های آفتابی غیراستاندارد بیشتر از عینک نزدن، به چشم آسیب وارد می کند و یکی دلایل بروز آب مروارید است. بر این اساس عینک های تیره آفتابی سبب باز شدن مردمک چشم می شود و در صورتی که شیشه عینک قادر به جذب اشعه UV نباشد، این اشعه بیش از مواقعی که فرد عینک نمی زند، سبب آسیب به چشم می شود.
- در گذشته جراح چشم عدسی را وقتی کاملاً کدر شده بود از چشم خارج می‌کرد و دید را با عینک اصلاح می‌نمود. اما امروزه متخصصان می‌گویند بهتر است قبل از اینکه عدسی کاملاً سفت شود عمل جراحی انجام گیرد.
- در روشی جدیدتر موسوم به اکسترنال از لنزی که از جنس کریستال و گونه‌ای پلاستیک است استفاده می‌شود و هنوز نیز کاربرد دارد. در این روش لنز مصنوعی جایگزین عدسی چشم می‌شود.
- تازه‌ترین روش درمان آب مروارید عمل فیکو است. این روش هم برمبنای جایگزینی لنز به جای عدسی است، اما لنز مورد نیاز از جنس پلاستیک شفاف و قابل انعطاف یا به اصطلاح تاشو (foldable) است که آن را توسط ابزار ویژه‌ای لوله کرده و از سوراخی در قرنیه به اندازه ۳۳ میلیمتر وارد کپسول عدسی قبلی که اکنون از چشم خارج شده‌است می‌کنند و لنز درون کپسول باز می‌شود و به حالت مطلوب درمی‌آید.
دیدگاهتان را بنویسید